KOCHAM CIĘ ŻYCIE ..... i zdobycze...

Witajcie w moich skromnych progach.....

zobaczcie co wczoraj "złowiłam" dosłownie za grosik...

kinkiet zrobię biały, przecierany...reszta...się zobaczy :-))


Wzięło mnie na rozmyślanie i filozofowanie...może powinnam zostać filozofem? hi,hi,hi

KOCHAM CIĘ ŻYCIE


Co dzień spaceruję po poezji świata,
po ogrodach życia jak ten motyl latam,
skrzydła delikatne,wiatr rzuca motylem,
raz w smutek go niesie,raz w szczęśliwe chwile...

Wiruję, wiruję w życia huraganie,
szarpie mym istnieniem,żywot to wyzwanie.
Jak kropla tęsknoty wiruję w obłędzie,
otulam się życiem,życie żyje wszędzie...

Raz wciąga w głębiny problem ołowiany,
szarpią mym żywotem pędzące rydwany,
 chochlików złośliwych wokół kurz się wznosi,
lecz zawsze o ciszę los się da uprosić...

Wtedy  cicho tańczę nad ziemią leciutko,
na łące radości, z ażurową nutką,
wiruję szczęśliwa, głos  płynie wysoko ,
i śpiewa o szczęściu pachnącym obłokom....

Błogostan jak lukrem po mym ciele spływa,
na motylich skrzydłach szczęścia wciąż przybywa.
Gdzieś na dnie obawa...czy długo tak będzie,
pięknie i bajecznie w radosnym zapędzie?

Za euforię szczęścia trzeba płacić drogo,
już znów ciężko stąpam,już nie jest tak błogo.
we mgle niepokoju kąpię się jak w pianie,
jutro z płatków strachu znowu zjem śniadanie....

Wierzę w powrót ciszy,tam gdzie stąpam lekko,
tam gdzie iskra szczęścia drzemie pod powieką,
gdzie spokój utuli, obejmie swym szalem,
i skąd wracać  w smutki będę z wielkim żalem ....

Życie jest huśtawką, wirem różnych zdarzeń,
jest koktajlem żalu ,tęsknoty i marzeń,
raz podaje słodką, tajemniczą kawę,
zaraz potem napar z piołunu podaje...

Raz korale szczęścia daje z łez radości,
potem ciemnym strachem naszą drogę mości.
Zdradliwe i podłe,piękne i szczęśliwe,
takie właśnie bywa to życie prawdziwe....

                                                                  I takie je kocham,
                                                                       śmieję się i szlocham,
                                                                               upadam i wstaję...
                                                                                        i wciąż chcę żyć dalej......

Pozdrawiam, Yolca.